ویژگی های سبک پست مدرن در معماری داخلی
ویژگی های سبک پست مدرن در طراحی داخلی
در دهه های 1970 تا 1980 طراحان پست مدرن به دنبال از بین بردن قوانین سخت گیرانه و خشن مدرنیسم بودن. اون ها رسمی بودن، سلیقه جهانی و جدی بودن در طراحی مدرن رو دور انداختن و به جاش، به ترکیب اشیای برجسته، پر زرق و برق و زودگذر دست زدن و فضاهای داخلی متنوع و معماری نمادین و سمبلیک رو به اجرا گذاشتن.
طراحان سبک پست مدرن نمادگرایی رو دوباره به معماری آوردن و با اشکال و فرم هایی که توسط معماران مدرن ممنوع شده بود بازی کردن و از فرم ها، اشیایی غیر منتظره ساختن. این مدل فضاها به گونه ای هست که شما رو وادار به فکر کردن میکنه تا درباره اشیا و ترکیب بندی ها فکر کنین و تفسیر تازه ای رو پیدا کنین که حتی شاید براتون خنده دار باشه.
طراحی پست مدرن رو با رنگ های اشباع شده، الگوهای پرجلوه با کنتراست های قوی مشخص می کنن. طراحان اولیه این سبک هرگز قصد این رو نداشتن که آثارشون رو به بخشی از مد جاودانه و ابدی تبدیل کنن بلکه ترجیح می دادن آثارشون نمایشی و زودگذر و بی دوام باشه. طراحان سبک پست مدرن با اضافه کردن رنگ، الگو و تزیینات قصد داشتن که اشیای عادی و روزمره در آثارشون رو به وسایلی با تعمق بصری تبدیل کنن.
المان ها و وسایلی که در این سبک به کار برده میشه اغلب غیرضرورین و فقط برای این هستن که جذابیت بصری ایجاد کنن. تو این سبک متریال های ارزون و روزمره جاشون رو به وسایل گرون قیمت دادن.
متریال های سبک پست مدرن
شاید براتون جالب باشه که بدونین پلاستیک، لمینت و مقوا از متریال های کلیدی این سبک هستن. در قسمت بالا گفتیم که از اشیای گرون قیمت تو این سبک استفاده میشه ولی این سه متریال توسط طراحان جوری طراحی میشه که بر ارزش این متریال ها اضافه میشه.
سبک مدرن و پست مدرن
برخلاف مدرنیسم که هدف سادگی و کم بودن هست، در پست مدرن پیچیده تر و آزاد بودن در اولویت قرار داره. مدرنیسم سبکی بدون ریسک و هماهنگی در تمام جزییات هست اما در سبک پست مدرن بیشتر لوازمی که کنار هم قرار می گیرن هیچ شباهتی با هم ندارن.
سبک پست مدرن و سبک مینیمال
همونطور که در مقاله ” سبک مینیمال در طراحی داخلی ” گفتیم فقط از وسایل ضروری در محیط استفاده میکنیم و همه چیز به ساده ترین شکل ممکن در فضا قرار میگیرن. این سبک حتی از طراحی مینیمالیسم هم پرهیز میکنه و از تزیینات استقبال میکنه اما این تزیینات همیشه در سطوح اعمال میشن و عمقی ندارن. این سبک جالب به جای معنا، حجم و بافت روی ظاهر و سطحی بودن تاکید داره.
رنگهای مناسب این سبک
همونطور که تا اینجای این مقاله گفتم این سبک از هماهنگی و ناهماهنگی زاده شده و نکته اصلی اینه که با وجود عناصر متضاد یک هماهنگی و کلیت ایجاد بشه. رنگ های جسورانه، طرح ها و خطوط قابل توجه و اکسسوری های چشم نواز در این سبک دیده میشه.
رنگ های زنده و درخشان از باید های این سبک هست. لوازم تزیینی در این فضاها به رنگ های نارنجی، زرد، قرمز و سبز هستن. در کنار رنگ ها از نقوش هندسی هم استفاده می کنیم. در صندلی های راحتی، چراغها، تابلوها می تونین از خطوط و نقوش هندسی استفاده کنین.
این نکته رو حتما مدنظر داشته باشین : نظم و تقارن در سبک پست مدرن جایی نداره.
ویژگی های کلی پست مدرنیسم
- بکارگیری متریال هایی مثل کامپوزیت، مقوا، پلاستیک با پوشش براق و جذاب
- بکارگیری وسایل بی شباهت کنار هم طوری که نظم و تقارن نداشته باشن.
- استفاده از رنگ های زنده و درخشان
- استفاده از اکسسوری های سبک های مختلف در یک فضا بدون توجه به کاربردی بودن یا نبودن آنها
- اعمال تزیینات در سطوح و عدم عمق به واقعیت آنها
- بکارگیری نقوش هندسی در تجهیزات داخلی
در پایان پیشنهاد میکنم مقالات دیگه ما رو در قسمت “ آموزش های رایگان معماری” حتما بخونین تا با سبک های بیشتر آشنا بشین.
دیدگاهتان را بنویسید